ارزیابی عملکرد واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران با استفاده از تحلیل پوششی داده ها

دانشگاه ها نیز مانند هر سازمان دیگری به منظور استفاده بهینه از منابع محدود خود و اثربخشی بیشتر، نیازمند ارزیابی و سنجش عملکرد می باشند. هدف از اجرای تحقیق حاضر، ارزیابی عملکرد واحدها، تعیین واحدهای الگو و مرجع برای واحدهای ناکارا با استفاده از تکنیک تحلیل پوششی داده ها، و رتبه بندی واحدهای کارای دانشگاه های آزاد اسلامی استان مازندران با استفاده از تکنیک آندرسون پیترسون می باشد. بر این اساس، عملکرد 12 واحد دانشگاهی، هر کدام با دو متغیر ورودی (آموزشی و خدماتی) و دو متغیر خروجی (بهره وری آموزشی و پژوهشی) که به صورت موزون محاسبه شده اند مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. یافته های تحقیق نشان داده است که واحدهای بهشهر، سوادکوه، محمودآباد، نور، چالوس و تنکابن به‏عنوان واحدهای کارا، و واحدهای قائمشهر، نکا، آمل، بابل، نوشهر و رامسر به‏عنوان واحدهای ناکارا بوده اند. برای واحدهای ناکارا، واحدهای دانشگاهی مرجع و الگو شناسایی شده اند. از نظر کارایی فنی، تمامی واحدهای کارا، از نظر هر دو گروه متغیرهای ورودی و خروجی کارا عمل کرده اند در حالی که واحدهای ناکارای نکاء و نوشهر، علی رغم ناکارایی در کلیت عملکرد، در متغیر خروجی دوم (بهره وری پژوهشی) دارای کارایی نسبی بوده اند. از نظر کارایی مقیاسی، واحدهای قائمشهر، بابل، آمل، تنکابن و رامسر دارای بازده به مقیاس نزولی، واحدهای سوادکوه، محمودآباد، نور و چالوس دارای بازده به مقیاس ثابت، و واحدهای بهشهر، نکاء و نوشهر دارای بازده به مقیاس صعودی بوده اند. در بین واحدهای کارا، واحد نور دارای کارایی قوی، و واحد تنکابن دارای کارایی ضعیف بوده است و دیگر واحدها در حالتی بینابین این ها قرار داشته اند. در پایان مقاله، بحث، نتیجه گیری و پیشنهادات، و نیز مواردی چند در خصوص ادامه و پیگیری تحقیقات مشابه در آینده ارایه شده اند.